Grupa naukowców odkryła, że niektóre gatunki mają niesamowitą zdolność absorpcji, co otwiera drzwi do nowej formy ekologicznego wydobycia.
Pomysł, że roślina może produkować złoto, brzmi jak bajka lub średniowieczna alchemia. Jednak za tą niemal magiczną koncepcją kryje się prawdziwa i fascynująca dziedzina nauki znana jako „fitogórnictwo”.
Grupa naukowców odkryła, że niektóre gatunki roślin nie „tworzą” złota, ale mają niesamowitą zdolność do jego absorpcji z gleby i koncentrowania go w swoich tkankach, otwierając drzwi do nowej formy ekologicznego wydobycia.
Alzheimer: niesamowite odkrycie argentyńskich naukowców, które może na zawsze zmienić sposób wykrywania tej choroby
Proces ten, choć złożony, opiera się na naturalnej zasadzie. Wszystko zaczyna się w glebie, która zawiera cząsteczki złota, często w tak niskich stężeniach, że wydobycie ich tradycyjnymi metodami byłoby niewykonalne i ekonomicznie nieopłacalne. W tym miejscu do gry wkracza biologia niektórych roślin, stanowiąca innowacyjne rozwiązanie pozwalające odzyskać ten cenny metal, który w przeciwnym razie zostałby utracony.
Naukowiec Chris Anderson, jedna z kluczowych postaci w tej dziedzinie, wykazał, że rośliny takie jak eukaliptus lub gorczyca indyjska (Brassica juncea) są szczególnie skuteczne w tym zadaniu. Aby ułatwić ten proces, naukowcy wprowadzają do gleby środek chemiczny, który rozpuszcza cząsteczki złota, czyniąc je „ przyswajalnymi” dla korzeni rośliny.
Po wejściu do organizmu roślinnego roślina działa jak rodzaj biologicznej pompy. Złoto przemieszcza się przez system naczyniowy i gromadzi się w postaci nanocząstek, głównie w liściach i łodygach. Roślina nie ulega uszkodzeniu w wyniku tego procesu, po prostu magazynuje metal przez cały cykl życia, działając jak naturalny bioakumulator.
Wbrew wyobrażeniom o zbieraniu ziaren złota bezpośrednio z gałęzi, ostatni etap wymaga procesu przemysłowego. Gdy rośliny zgromadzą znaczną ilość metalu, są zbierane, a następnie spalane. Powstały popiół zawiera skoncentrowane złoto, które następnie musi zostać oddzielone i oczyszczone za pomocą konwencjonalnych metod metalurgicznych w celu uzyskania czystego złota.
Fitomineacja jest techniką wymagającą bardzo specyficznych warunków: gleby zawierającej złoto, stosowania środków chemicznych do jego rozpuszczania oraz infrastruktury do zbioru i spalania na dużą skalę. Jej prawdziwa wartość polega na potencjale jako bardziej zrównoważonej i mniej inwazyjnej alternatywie dla górnictwa odkrywkowego.
Oto 5 roślin idealnych do sadzenia teraz: zakwitną wiosną i są bardzo łatwe w pielęgnacji
Największą zaletą tej metody jest jej wpływ na środowisko. Można ją wykorzystać do wydobywania cennych metali z terenów zanieczyszczonych lub odpadów kopalnianych, pomagając w ten sposób oczyścić środowisko, a jednocześnie generując korzyści ekonomiczne. Oprócz złota bada się również zdolność innych roślin do gromadzenia platyny, palladu i innych metali rzadkich, co może zrewolucjonizować sposób pozyskiwania strategicznych surowców.
Podsumowując, chociaż nie istnieje magiczna roślina, która wytwarza złoto z niczego, nauka znalazła sposób na wykorzystanie natury do pozyskiwania go z ziemi. Fitominieria stanowi zatem obiecujące połączenie botaniki i metalurgii, technikę, która choć nie położy kresu ubóstwu z dnia na dzień, to jednak oferuje bardziej ekologiczną i zrównoważoną przyszłość dla przemysłu wydobywczego.
